شب قدر

✅ شب #قدر؛ شب بررسی نیروهای باطنی

🔸 استاد علی صفایی حائری

در شب قدر، باید انسان در خود توسعه ‏اى به وجود آورد و محدود فکر نکند که نان و آب و... نداریم. باید به نیروهاى باطنى خود فکر کند. آنها را بررسى کند و ببیند که با آنها چه کرده؟ با ذهنى که خدا به او داده، با قلبى که داده، چه کرده؟ با تخیّل و توهّم و تفکّر و تعقّل خود، چه کرده؟ با اینها چگونه برخورد کرده است؟

تقدیرِ شب قدر، فکر کردن در همین نکته‏ هاى مهم است، 👈ولى اگر همّ و غمّ من این باشد، که خدا خانه و زندگى و کفش و کلاهى به من بدهد و پدر و مادرم را بیامرزد، این زندگى صالحِ مصلح نیست.

ما با نیروهاى خود و مملکت وجودىِ خود چه کرده ‏ایم؟ 

به مدارس شهرخود، به دبیرستان‏ها، به دانشگاه‏ها نگاه کنیم! چه کسى باید براى اصلاح آنان قدم بردارد؟ 

چقدر تساهل و سستى به خرج داده‌‏ایم و بهانه آورده‌‏ایم که فلانى باید این کار را مى‏‌کرد و یا به ما ربطى ندارد!

این حرف‏ها نیست! 👈جامعه‌‏اى که در آن، هر کس باید شب قدر و برنامه‏ ریزى داشته باشد، تا «سَلامٌ هِىَ حَتّى‏ مَطْلَع الْفَجْرِ» را داشته باشد، در این جامعه، دیگر نمى‌‏توان نشست و دست روى دست گذاشت. این تقدیر را از تک تک من و شما خواسته‌‏اند.

در مملکتى که همه به آن چشم دوخته‌‏اند تا ذلیلش کنند و تو اوضاع منطقه را مى‌‏بینى که چطور حساب شده پیش مى‌‏روند، چطور شکست مى‌‏دهند، چگونه نیروهایى را که مى‏‌خواهند فردا مزاحم نباشد، از بین مى‌‏برند و وحدت‏‌هاى دیگرى به وجود مى‌‏آورند، قراردادهایى را مى‌‏بندند تا تو را محصور کنند، تا منابع تو را محصور کنند، چه کسى باید شروع کند؟

مگر تو در این عالم، آدم نیستى؟! چرا باید این قدر ذلیل بنشینى؟!

باید در شب، طرحى بریزى تا در طلوع فجر قدم بردارى! به خاطر همین است که «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْر» مى‌‏شود. به خاطر همین است که شب قدر از هشتاد و سه سال بهتر است.

📚 اخبات، ص 108 و 113

استاد صفایی

 

 

💠بسم رب شهر رمضان💠

 

کتاب های

تفسیر سوره قدر،

اخبات 

و بهار رویش

سه کتاب از استاد علی صفایی حائری و متناسب با حال و هوا و روزهای ماه مبارک رمضان هستند.

از بین این سه، کتاب « #بهار_رویش » شامل چند سخنرانی با مروری بر دعای ورود و وداع ماه رمضان است.

 

قسمتی از کتاب که به این روزهای آخر ماه مبارک پرداخته است:

 

یکی از دوستانمان می گفت: یکی از دوستان من آمد و رفت، دل من شکست. بعدا مترصد این معنا بودم که چطور شد رمضان دارد از ما جدا می شود و فاصله می گیرد اما دل ما نمی شکند؟چطور یک دوست را که انسان از دست می دهد این همه محزون می شود، ولی رمضان که  از دست می رود باکش نیست.

 

در این آخرین شب از رمضان اگر فرصتی بود به کمبودها و کسری های خودمان، دوستان و معاشرینی که با هم بوده ایم و گله هایی که از یکدیگر داریم فکر کنیم.

اگر من به شما بدی کرده ام، شما برای من دعا کن و اگر شما از بدی من رنجیده شدی برای خودت دعا کن؛ چرا که هردو ضعیف بوده ایم.

 

در ماه رمضان گام اول « #استغفار » است.

چه در معرفت و ذکر،

چه در عهد و میثاق و پیمان های جدید،

چه در حب و ایمان،

چه در تقوا و عمل صالح

و چه در بلاها و گرفتاری ها.

ما که مرد هیچ کدام از این میدان ها نبودیم و اهل بلا هم که نبوده ایم، حداقل در این سه مرحله بعد_ یعنی #تضرع_و_توسل_و_اعتصام به او_ ناله ای بکنیم و بهره ای بگیریم. 

دیگر وقت می گذرد و ماه رمضان هم که گذشت. اگر ما برنامه ریزی ای نداشته ایم و قدمی هم برنداشته ایم حداقل تضرعی داشته باشیم.

 

برای یکدیگر بنالیم که این ناله ها عجیب اثر می کند؛ چرا که خداوند غیور است، وقتی ببیند تو به یاد من هستی، تو دلت برای من می سوزد و تو به من رحم می کنی، او هم به عبادش #رحیم_تر است....

 

💠السلام علیک من قرین جل قدره موجودا و افجع فقده مفقودا

سلام بر تو که تا بودی قدر و ارزش تو برای ما بزرگ بود و حالا که داری می روی فقدانت برای ما دردناک است.💠

 

ارسالی از خانم جعفری_دانشکده توانبخشی