هم‌اندیشان ۱۳۴۸

هم‌اندیشان راهی به سوی کتاب، فرهنگ، اندیشه

هم‌اندیشان ۱۳۴۸

هم‌اندیشان راهی به سوی کتاب، فرهنگ، اندیشه

هم‌اندیشان ۱۳۴۸

کارگروه دانشجویی کتاب و کتابخوانی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی(ره)

هر کس که با کتاب‌ها 🌺🍃
آرامش یابد، 🌺🍃
راحتی و آسایش از او سلب نمی‌گردد. 🌺🍃

🍃 "امام علی(ع)"🍃

این صفحه توسط یکی از اعضای گروه هم‌اندیشان مدیریت می‌شود.

دنبال کنندگان ۳ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «برش کتاب علی صفایی» ثبت شده است

۱۹
دی

تکبر پنهان


بسم الله الرحمن الرحیم 

📚 #معرفی_کتاب #رهایی_از_تکبر_پنهان

🖊 نویسنده: #علی‌رضا_پناهیان

🔶راه‌های آشنایی و مقابله با: 

🔸صفتِ پنهان شده در وجود انسان‌ها... 

🔸یعنی، تکبر.. 

۰۴
شهریور

اندیشه‌های پنهان


#معرفی_کتاب

#اندیشه_های_پنهان


دوستانی که به تازگی به اندیشه های استاد صفائی  آشناگشته و علاقه مند به مطالعه ی آثار ایشان هستند، می‌توانند در کنار نوشته‌ها و سخنرانی‌های ایشان از این کتاب به عنوان یک کلید استفاده کنند.

۰۴
شهریور

مسئولیت و سازندگی

#مسئولیت_و_سازندگی

#علی_صفائی_حائری

اکنون باید عمیق تر به این سؤال بپردازیم که چگونه میان نیازها و تفکرها و تدبرها هماهنگی ایجاد کنیم؟ اصولا چگونه نیازها را بشناسیم؟

باید بگویم شناخت نیازها از حالت‌های روحی و صفات اخلاقی ما مشخص می‌شود. بی‌ظرفیتی‌ها و بخل‌ها و خودخواهی‌ها و غرورها و حسدها و... همه علامت یک کمبود و نیاز هستند.

۰۴
شهریور

تفسیر سوره‌ی قدر

#تفسیر_سوره_قدر

#علی_صفایی_حائری

#عین_صاد


و نکته این است که «لیله القدر» می گویند نه یوم القدر. در دل تاریکی ها و در بطن حادثه است که تو باید طرح فردا را بریزی و در طلوع فجر، همراه فرشته های نازل شب قدم برداری. اشتباه ما این است که در شبمان کاری نمی کنیم و در شکم گرفتاری ها و ظلمت ها، یا تسلیم تاریکی می شویم و یا مرثیه خوان ظلمت.

و این فاجعه را در طلوع فجر می‌فهمیم...

ارسالی از خانم اکبری_دانشکده پرستاری


۰۴
شهریور

✅ شب #قدر؛ شب بررسی نیروهای باطنی

🔸 استاد علی صفایی حائری


در شب قدر، باید انسان در خود توسعه ‏اى به وجود آورد و محدود فکر نکند که نان و آب و... نداریم. باید به نیروهاى باطنى خود فکر کند. آنها را بررسى کند و ببیند که با آنها چه کرده؟ با ذهنى که خدا به او داده، با قلبى که داده، چه کرده؟ با تخیّل و توهّم و تفکّر و تعقّل خود، چه کرده؟ با اینها چگونه برخورد کرده است؟


تقدیرِ شب قدر، فکر کردن در همین نکته‏ هاى مهم است، 👈ولى اگر همّ و غمّ من این باشد، که خدا خانه و زندگى و کفش و کلاهى به من بدهد و پدر و مادرم را بیامرزد، این زندگى صالحِ مصلح نیست.


ما با نیروهاى خود و مملکت وجودىِ خود چه کرده ‏ایم؟ 

به مدارس شهرخود، به دبیرستان‏ها، به دانشگاه‏ها نگاه کنیم! چه کسى باید براى اصلاح آنان قدم بردارد؟ 

چقدر تساهل و سستى به خرج داده‌‏ایم و بهانه آورده‌‏ایم که فلانى باید این کار را مى‏‌کرد و یا به ما ربطى ندارد!

این حرف‏ها نیست! 👈جامعه‌‏اى که در آن، هر کس باید شب قدر و برنامه‏ ریزى داشته باشد، تا «سَلامٌ هِىَ حَتّى‏ مَطْلَع الْفَجْرِ» را داشته باشد، در این جامعه، دیگر نمى‌‏توان نشست و دست روى دست گذاشت. این تقدیر را از تک تک من و شما خواسته‌‏اند.


در مملکتى که همه به آن چشم دوخته‌‏اند تا ذلیلش کنند و تو اوضاع منطقه را مى‌‏بینى که چطور حساب شده پیش مى‌‏روند، چطور شکست مى‌‏دهند، چگونه نیروهایى را که مى‏‌خواهند فردا مزاحم نباشد، از بین مى‌‏برند و وحدت‏‌هاى دیگرى به وجود مى‌‏آورند، قراردادهایى را مى‌‏بندند تا تو را محصور کنند، تا منابع تو را محصور کنند، چه کسى باید شروع کند؟

مگر تو در این عالم، آدم نیستى؟! چرا باید این قدر ذلیل بنشینى؟!

باید در شب، طرحى بریزى تا در طلوع فجر قدم بردارى! به خاطر همین است که «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْر» مى‌‏شود. به خاطر همین است که شب قدر از هشتاد و سه سال بهتر است.


📚 اخبات، ص 108 و 113