"می گفت: چون با آمریکا ارتباط نداریم این همه مشکل داریم...
می گفت: شما می گین اگر در کشور ما اسلام اجرا می شد الان پیشرفته بودیم، اما کشورهای خارجی که اسلام ندارن پس چرا پیشرفت کردن؟"
امروز داشتم یک بررسی در سایت های فرانسوی از میزان مطالعه فرانسوی ها می کردم که در نهایت با آمارهای مختلف جهانی مواجه شدم که ناراحتم کرد.
در نقشه جهانی، ایران گُم بود... سفید و خالی... وقتی کشورهای اهل مطالعه با رنگ های مختلف، مشخص شده بود.
هند با بیش از ده ساعت مطالعه رتبه یک جهان را دارد، و فرانسه نهمین کشور جهان با میانگین هفت ساعت مطالعه در هفته است.
آمریکا بیست و سومین رتبه را در جهان دارد با پنج ساعت و چهل دقیقه در هفته و پایین ترین رتبه در یک فهرست سی عضوی جهانی، کره است با میانگین هفته ای سه ساعت مطالعه!
گفته می شود این مطالعه شامل فقط کتاب می شود، آن هم کتب غیردرسی. مطالعات در فضای مجازی و مجله و روزنامه شاملش نیست. اما آمار ایران به صورت میانگین 13 تا 18 دقیقه در روز و چیزی حدود یک ساعت و نیم در هفته است که همه ی موارد فوق هم در این جمع بندی شامل شده است.
الان شاید بشود بهتر جواب این بنده خدا را داد... ما کشوری هستیم که دینش او را دعوت به علم و عقل کرده است، کسب علم را فریضه یعنی واجب دانسته است، آن هم بر هر زن و مرد مسلمان اما ما کسانی هستیم که قدر آموزه های دینمان را نمی دانیم.
اگر کشورهای دیگر پیشرفت کرده اند بخاطر این است که عقلا به این نتیجه رسیده اند که برای رشد باید دانش داشت و برای کسب دانش باید کتاب خواند. آموزه های دین هم تایید هرچه عقلانی باشد است، غیر این است؟
از منظر دیگر هم این مسئله را پیش خودم بررسی کردم و آن اینکه کتب و معارفی که ما داریم کجا، آنچه ساخته دست جامعه بشری است کجا... ما معارفی داریم که فراتر از انسان (خدا) و انسان های کامل (امامان معصوم) در اختیار ما گذاشته اند، اگر کشور ما اهل مطالعه شود، سرعت رشدش خیلی بیشتر از سرعت رشد عموم کشورها خواهد شد و نه تنها رشد مادی اش که فهمش، کمالاتش و تعالی اش...
هرکس به خودش رجوع کند و ببینید در حوزه ای که فعالیت دارد چه میزان مطالعه دارد، در حوزه کسب معارف دینی اش، چند جلد توحید و عدل و نبوت و امامت و معاد که اصولش است خوانده است، در حوزه روابط انسانی، مهارت های زندگی، اخلاق و اعمال ظاهری اش، چند جلد کتاب خوانده است؟
برخی می گویند: از این رو سرانه مطالعه در ایران پایین است که عموم افراد خود را دانا در همه چیز می دانند، و در خاطرم هست که یک استاد جامعه شناس خارجی گفته بود: ایرانی ها هر یک، یک خدای کوچک هستند که در زمین زندگی می کنند کنایه از میزان احساس بلد بودن و خود را داری فضل دانستن و به راحتی در هر چیز اظهار نظر کردن...
در خاطرات ملاصدرا می خواندم که روز که هیچ، شب ها هم زمان زیادی بیدار بود و مطالعه می کرد و وقتی همسرش به این کارش اعتراض می کند می گوید: من باید به تعداد همه ی آدم هایی که الان خواب هستند هم بیدار بمانم و کتاب بخوانم...
گاهی فکر می کنم اگر کشور هرچند با سختی اما مسیر رشد و تعالی را پیش گرفته و متوقف نشده است، بخاطر آن تعداد خاص است که شب و روز ندارند و به جای خیلی ها که فقط حرف می زنند کسب علم می کنند و هر روز بر کیفیت عمل خود می افزایند...
پ.ن: سایت زیر سایت فرانسوی است که این آمار را منتشر کرده است.
نقشه جهانی این آمار به انگلیسی و فرانسوی به متن ضمیمه شده است.
🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه
@ninfrance
https://www.livresdeproches.fr/blog/lecteurs-dans-monde.html
