راستی چرا بازیهای فینال این قدر حساسه؟
چون اخرش یکی به قهرمانی میرسه و یکی اونو از دست میده
لحظه لحظه ی دنیا هم همین طوریه،آخرش یا بهشته یا جهنم!!
"فریق فی الجنه و فریق فیالسعیر"
7سوره ی شوری
برگرفته از کتاب
"سلام_خدای_خوبم "
ارسالی از خانم تنهایی_دانشکده توانبخشی
#درس_گفتارهای_اقتصاد_مقاومتی
یک فرد کره‌ای گفته که من بچه بودم، در سال ۱۹۶۰ ( دقیقا سال جهش اقتصادی کره است) در زمان ما به دلیل این که کمبود ارز در کره بود و ما با مشکل ارز مواجه بودیم، کره همیشه در دامان استکبار جهانی بوده است؛ هیچ وقت تحریم نشده و هیچ وقت جنگ( به شکل دفاع مقدسی که هشت سال علیه ما راه انداختند) نداشته است، جنگ کوتاه مدت بوده است؛ این استاد دانشگاه می‌گوید: ما کمبود ارز داشتیم، در مدارس به ما یاد داده بودند که اگر شکلات خارجی در خانه رفیقتان دیدید، در دلتان بگویید که پدرش خائن به میهن است. نوشته است: در مدارس به ما می‌گفتند اسامی شان را روی دیوار می‌زنیم و می‌گوییم: این‌ها خائن به میهن هستند. او می‌گفت من یادم نمی‌آید کسی اسم پدرش را روی دیوار زده باشد.
ارسالی از خانم پورمحمد _دانشکده پرستاری
می‌گویند وقتی سَرِ برادران آقا محمد خان قاجار را که به امر او بدرود حیات گفته بودند برایش می‌آورند سر بریده را می‌گرفت و می‌بوسید و گریهٔ فراوانی می‌کرد و به ولیعهد و برادرزاده‌اش – فتحعلیخان، پسر حسن قلیخان، که به مناسبت هم اسمی با جدّش به او باباخان لقب داده بود – می‌گفت:
«من برای خاطر تو فلان فلان شده برادران خود را می‌کشم. این کارها برای آن است که تو راحت سلطنت کنی!»
کتاب جمعه سال اول شماره ۳۲ صفحه ۱۲۳
#برشی_از_کتاب 📚
ﺧﻮﺩﺕ ﮔﻔﺘﻲ ﻳﻪ ﺷﺐ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻳﺪﯼ ﺗﻮ ﻭ ﻣﻮﻧﺲ ﺭﻓﺘﻪﺍﻳﺪ ﺗﻮﻱ ﺩﺷﺖ ﻭ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺷﻨﻴﺪﻩﺍﻳﺪ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭼﻲ ﻣﯽﮔﺮﺩﻳﺪ؟ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﻮ، ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﺮﺩﻳﻢ.
#برشی_از_کتاب 📚
یا قدیم الاحسان
پدیده های سیاسی چنان پیچیده ، متنوع و نامنظم اند که روشهای علمی از بررسی آنها ناتوان اند،علتهایی که بر پدیده های سیاسی اثر میگذارند نامعین هستند و بنابراین ثابت کردن و مهار آن ها دشوار است.بنابراین به قول اوگوست کنت پدر جامعه شناسی مطالعات سیاسی ماهیت علمی ندارد..... بنیادهای علم سیاست اثر استاد عبدالرحمن عالم چاپ نشر نی صفحه ۳۷
ارسالی از آقای رضیئی _دانشکده پرستاری
#مسئولیت_و_سازندگی
#علی_صفائی_حائری
بایکی از دوستان خوبم بر سر سفره نشسته بودیم، او به پیاز علاقه داشت و به خوردن آن مشغول بود، کودکی که در آن جا بود مقداری از آن پیاز را در دهان گذاشت، اشکش سرازیر شد وزبانش سوخت، و آن را رها کرد.
دوستم خندید، خنده ای پربار و پر از برداشت؛ که عده ای به خاطر جهتی از چیزها می گذرند اما عده ای دیگر همان چیزرا به همان خاطر می خواهند. آن تیزی و تندی که کودک را فراری کرده، مرا به سوی خود کشانده است.و سپس ادامه داد: در برابر سختی ها و ناراحتی ها عده ای به همان خاطر که ما فرار می کنیم به استقبال می روند و از سختی ها بهره می گیرند. همان دردها و فشار ها که ما را از پا در می آورد، همان ها به عنوان پا، عامل حرکت و پیشرفت و ورزیدگی عده ای می شود.
ارسالی از خانم نیک پور _ دانشکده توانبخشی
#برشی_از_کتاب📚
#یک_عاشقانه‌ی_آرام
#نادر_ابراهیمی
عسل گفت: نگاه کن! به بازی گنجشک‌ها روی برف، چه آسوده و بی خیال می‌خندد.
گیله مرد کوچک‌اندام، پاسخ داد: زمانی که کودکی می‌خندد ، باور دارد که تمام دنیا در حال خندیدن است، و زمانی که یک انسان ناتوان را خستگی از پای درمی‌آورد ، گمان می‌برد که خستگی، سراسر جهان را از پای درآورده است.
چرا ناامیدان، دوست دارند که ناامیدی شان را لجوجانه تبلیغ کنند؟
چرا سرخوردگان مایلند که سرخوردگی را یک اصل جهانی ازلی_ابدی قلمداد کنند؟
چرا پوچ گرایان، خود را، برای اثبات پوچ بودن جهانی که ما عاشقانه و شادمانه در آن می‌جنگیم، پاره پاره می‌کنند؟
آیا همین که روشنفکران بخواهند بیماری‌شان به تن و روح دیگران سرایت کند، دلیل بر رذالت بی حساب ایشان نیست؟
من هرگز نمی‌گویم در هیچ لحظه‌ای از این سفر دشوار، گرفتار ناامیدی نباید شد. من می‌گویم: به امید بازمی‌گردیم _ قبل از آنکه ناامیدی، نابودمان کند.
ارسالی از خانم احمدیان_دانشکده پزشکی
#برشی_از_کتاب
#طرح_کلی_اندیشه_اسلامی_در_قرآن
پیغمبر در مسیر معمولی جریان زندگی جمعی آن جامعه زندگی میکند، ناگهان وحی الهی می‌رسد. یک تحول عمیق در باطن او پدید می‌آید؛ یک انقلابی در او بوجود می‌اورد؛ یک رستاخیزی.
اول، بعثت در وجود او، انقلاب و تحول در باطن او به وجود آمد و بعد همین انقلاب منشأ شد که بتواند دنیایی را به تحول بکشد. اگر خودش عوض نمی‌شد نمی‌توانست دنیا را عوض کند و این درسی است برای پیروان پیغمبر، تا بدانند تا خودشان عوض نشوند، نمی‌توانند دنیا را عوض کنند...
ارسالی از خانم نیک‌پور_دانشکده توانبخشی
رهبر جان:
من می بینم که متأسفانه در جامعه ما، آن مقداری که شأن این جامعه اقتضا میکند، کتاب رواج ندارد.
بله، اگر ما یک جامعه بی تاریخ بودیم، جامعه ای بودیم که گذشته ای ندارد، فرهنگی ندارد، انسانهای بااستعداد و فهیم و دارای بینش و طرز فکر بالا ندارد، مثل بعضی از جوامع گوناگونی که در گوشه و کنار دنیا هستند، میگفتیم بی رغبتی ما به کتاب قابل توجیه است؛
اما جامعه ما با اییییینهمه انسانهای فرهنگی برجسته، والا، اساتید، مؤلفان، آشنایان با کتاب، شعرا، نویسندگان، علمای بزرگ، دانشگاهیان برجسته،
چرا باید در انس با کتاب اینطور باشد؟
جامعه ما اساساً یک جامعه پخته و بالغ شده است؛
یک جامعه بدوی و ابتدایی نیست.
مردم ما باید بیش از این با کتاب آشنا باشند.
🌼 من و کتاب، سید علی خامنه ای📚📖
